یکی از ویژگی های مومن، انصاف ورزی است؛ یکی از انواع انصاف ورزی، انصاف در اندیشه و تفکر است.

شرک، مصداق بی انصافی با خدا

یکی از مصادیق بی انصافی در تفکر و اندیشه این است که انسان برای خدا شریک قائل شود؛ در حالی که خداوند شریکی ندارد؛ و اگر شریکی داشت، زمین و آسمان و همه چیز نابود می شد؛ چنانچه قرآن کریم می فرماید: «لَوْ کَانَ فِیهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ»[1]

«اگر در آسمان و زمین، جز «اللّه» خدایان دیگری بود، فاسد می‌شدند (و نظام جهان به هم می‌خورد)! منزه است خداوند پروردگار عرش، از توصیفی که آنها می‌کنند!»

مذمت غلو در قرآن کریم

انسان مومن در هیچ مرحله ای از مراحل زندگی، نباید شریکی برای خدا قائل شود، حتی بزرگان دین نیز چون بنده ی صالح خدایند مورد اطاعت قرار می گیرند؛ چون خداوند متعال در قرآن کریم به اطاعت از آنها دستور داده است؛ آنجایی که می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ...»[2]

«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولوا الأمر [= اوصیای پیامبر] را!...»

چنانچه در این آیه می خوانیم، خود خداوند به اطاعت از پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام دستور داده است.